Geen business as usual, wel kunst maken?

Hoewel er ook in deze tijd allerlei mogelijkheden zijn om culturele projecten op te starten, is er tegelijkertijd ook de realiteit dat niet alles mogelijk is. Wat doe je dan?

1. Onderzoek andere vormen vanuit je eigen kernwaarden

We zijn vaak gewend vanuit onze discipline te denken, maar begin eens bij je idee, of bij de boodschap. Wat wil je vertellen of bereiken? En welke vorm(en) passen daarbij?

Interessant is daarbij enerzijds de meervoud (vormén), kan één thema, één project, ook meerdere uitkomsten, meerdere strengen voortbrengen? Zoals locatietheater groep PEERgroup deed met het project Grauwe erwten: dat bestaat uit zowel een audiomonoloog, een wandeling en een maaltijd.

En anderzijds de kracht van de eenvoud: groot en complex is lastig in een tijd waarin de problemen ook groot en complex zijn. Internationaal Theater Amsterdam hield het simpel, klein en intiem met de bijzondere voorleessessies van het boek Alice in Wonderland. Of neem Boijmans van Beuningen, het museum stelde o.a. ter vervanging van haar live educatieprogramma kleurplaten van een aantal van haar klassiekers online ter beschikking.

2. Van recyclen naar upcyclen

Als je geen nieuw werk kan maken, is het – na een tijd waarin er een soms overrompelende productiedrang heerste – het uitgelezen moment eens terug te kijken naar eerder gemaakt werk. Maar niet alles kan zomaar gerecycled worden. Ook bij Cultureel Avonturiers zijn we wel eens afgehaakt bij een haastig op YouTube gezette registratie van een voorstelling die door een matige geluidskwaliteit en alleen een overkoepelend totaalbeeld op afstand weinig wist te boeien.

Wil je echt een volwaardige ervaring teweeg brengen bij je publiek, denk dan eens aan ‘upcyclen’: iets beters (of in dit geval iets dat meer geschikt is) maken van een bestaand product/project.

Zo maakte theatercollectief Wunderbaum een podcast van een bestaande voorstelling (Helpdesk) waarin het ‘luisteren’ al een belangrijk deel van de ervaring was. Of jeugdtheatergroep Mangrove, gewend aan het spelen van grootse klassiekers voor flinke klassen: zij koos de voor haar bekende verhalen, maar plaatste ze in een kleine setting op 1,5 meter afstand en onderzocht wat dat met de verhalen deed. Daarmee speelde ze in de zomer het festival ‘Mangrove doet de klassiekers op 1,5 meter.’ En nu recyclet ze een van deze voorstellingen weer, nu de in eerste instantie geplande theatertournee met een grootse nieuwe productie niet door kan gaan, maar deze ‘coronaproof’ productie wel kan spelen op scholen.

Nieuwsgierig naar de mogelijkheden om met jouw werk eens buiten de gebaande paden te kijken? Laat je dan inspireren door de nieuwe en aangepaste regelingen bij de fondsen. Lees hier meer over na de feestdagen!