Bellen of niet? Twijfels bij en tips voor het versturen van een persbericht

Het internet staat er vol mee. Tips voor het schrijven van een goed persbericht. Onder aan het lijstje staat ook vaak ‘vergeet niet na te bellen!’ Ofwel, leg persoonlijk contact met de journalist. Het is les 1 Public Relations, maar ja. Maar is dat wel zo’n goede tip? Of kun je je tijd beter besteden?

IJskoude contacten

In ieder geval niet bij wat we ‘koude contacten’ noemen en zeker niet zonder een concrete vraag of een echt fantastisch-niet-te-missen aanbod. Zomaar bellen, met enkel als doel ‘op de radar te komen’ heeft vaak niet zoveel nut. Of, afgaand op verschillende blogs van journalisten, is het zelfs hoogst irritant. Iedereen is druk, mails met persberichten komen echt wel aan en niemand wil telefonisch direct moeten verantwoorden of hij (of zij) jouw persbericht wel ontvangen heeft en, zo ja wanneer er iets gedaan mee wordt. Of, waarom niet?! In het slechtste geval zet iemand je in zijn telefoon onder ‘niet opnemen’ (true story.) Wil een journalist iets met jouw bericht doen, dan weet hij wat te doen.

Warme contacten

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Heeft jouw vaste recensent nog geen perskaart aangevraagd voor je nieuwe première, dan kan je heus bellen met de vraag of hij wil komen of dat dit keer een andere dag misschien beter schikt. Maar die recensent is, wat we noemen, een warm contact. Iemand die je kent. Iemand die over het algemeen blij is iets van jou te horen, zakelijk of anderszins, en graag iets doet met wat jij vraagt.

Concrete reden

Heb je een concrete vraag (anders dan ‘ga je nog eens iets doen met mijn bericht, hallo’), dan zijn mensen vaak ook niet te beroerd je te helpen. En weet je echt zeker dat de persoon op jouw belletje zit te wachten (en wees daarbij echt kritisch op de nieuwswaarde van je bericht) dan kan een keertje de telefoon oppakken zeker de moeite waard zijn. Maar ook dan loont eerst mailen vaak. Want nogmaals, die mails worden gelezen. (Of met een reden genegeerd.) Geef in je mailtje aan dat je graag nog een keertje belt, als dat schikt. En als je dan belt, dan weet de persoon aan de andere kant ook direct waar het over gaat. Dat praat toch makkelijker.

En wat doe je dan met die tijd die je over hebt? Tips!

Nu je niet meer eindeloos uit hoeft te stellen dat je nog een lijst af moet bellen en niet uren voice-mails aan het inspreken bent heb je tijd voor effectievere zaken. Zoals:

1. Een persbericht op maat maken. Een lokale krant schrijft over andere dingen dan een landelijk tijdschrift. Vind verschillende actuele invalshoeken op jouw nieuws en pas je persbericht aan op elk medium. Dat vergroot je kansen dat je geplaatst wordt.
2. Aan je timing werken. Een tijdschrift heeft een persbericht een maand of 3 voor jouw première nodig terwijl een dagblad na 3 maanden vergeten is dat jouw tentoonstelling dit weekend geopend wordt. Kies een aantal goede momenten waarop je je bericht én je herinnering verstuurt.
3. Een goede perslijst opbouwen. En houdt bij wie wanneer iets plaatst of wie minder gediend is van jouw berichten. Dat helpt je de volgende keer. Hier zijn ook (online) systemen voor als AdresData van EM-Cultuur en Faselis van de MediaInfoGroep. (Met een noot van de redactie: dit is geen gesponsord bericht.)